სოსო მანჯავიძე: “გვარამიას, რომ ვუყურებ, სულ ძირმაგარა მახსენდება იმ სტადიაში, როცა აუტანელი ქავილის განცდა გაიძულებს ხელი დააჭირო, გამოადინო და განთავისუფლდე მისგან”