ზოგიერთი ადამიანი ერთხელ ქორწინდება და მთელი ცხოვრება ერთ პარტნიორთან რჩება, ზოგი კი რამდენჯერმე ქმნის ოჯახს. ეს არ არის მხოლოდ „ბედის თამაში“ – ფსიქოლოგები და სოციოლოგები ამბობენ, რომ რამდენჯერმე ქორწინებისკენ მიდრეკილებას კონკრეტული პიროვნული თვისებები, გამოცდილება და ცხოვრებისეული დამოკიდებულებები განაპირობებს:
იდეალისტები სიყვარულში
ასეთ ადამიანებს ძლიერად სწამთ „ნამდვილი სიყვარულის“. ისინი ხშირად ადვილად ინთებიან, სწრაფად იღებენ გადაწყვეტილებებს და იმედგაცრუების შემდეგაც დარწმუნებულები არიან, რომ ახალი ურთიერთობა უკეთესი იქნება. ამიტომაც მათთვის ერთ ქორწინებაზე გაჩერება რთულია.
ემოციურად იმპულსურები
იმპულსურ ადამიანებს უჭირთ სიღრმისეულად დაფიქრება გადაწყვეტილებამდე. ქორწინებას ხშირად ენთუზიაზმით იწყებენ, მაგრამ რთულ მომენტებში მალევე იღებენ დაშორების გადაწყვეტილებას და შემდეგ ახალ კავშირს ცდილობენ.
დამოუკიდებლობის მაძიებლები
ზოგჯერ ადამიანები ქორწინდებიან, მაგრამ ოჯახური ცხოვრება მათ თავისუფლებას ზღუდავს. ისინი ვერ ეგუებიან ზედმეტ ვალდებულებებს და სწრაფად იღებენ დაშორების გადაწყვეტილებას, თუმცა მარტო ყოფნაც არ სიამოვნებთ – ამიტომ შემდეგ ქორწინებაზე ისევ მიდიან.
რომანტიკოსები, რომლებსაც მარტოობა აშინებთ
მარტოობა ერთ-ერთი მთავარი მიზეზია, რის გამოც ადამიანები რამდენჯერმე ქორწინდებიან. მათ სჭირდებათ პარტნიორი, გვერდში მდგომი ადამიანი და ხშირად სიყვარულს „შიშის გამო“ ეძებენ.
ისინი, ვისაც ოჯახში ქაოსი ჰქონდათ
ბავშვობის გამოცდილებაც დიდ როლს თამაშობს. ვინც გაიზარდა არასტაბილურ ოჯახში – ხშირი კონფლიქტებით ან მშობლების განშორებით, შესაძლოა ქვეცნობიერად გაიმეოროს ეს სცენარი. მათთვის ქორწინება და დაშორება თითქოს „ნორმალურ ციკლად“ იქცევა.
კარიერულად ან ფინანსურად ორიენტირებულები
ზოგიერთი ქორწინებას სტრატეგიულად უდგება – მაგალითად, კარიერული ინტერესებისთვის, ფინანსური სტაბილურობისთვის ან ცხოვრებისეული გარემოების გამო. როცა მიზანი მიღწეულია, ისინი ხშირად კავშირს ტოვებენ და შემდეგ სხვა ქორწინებას ირჩევენ.
სტატისტიკურად, მეორე ქორწინება ბევრ ქვეყანაში უფრო ხშირად მთავრდება განქორწინებით, ვიდრე პირველი. ეს იმიტომ, რომ ადამიანმა უკვე იცის დაშორების გზა და მის მიმართ შიში ნაკლები აქვს.
საბოლოოდ, რამდენჯერმე ქორწინება არ ნიშნავს „წარუმატებლობას“. ზოგისთვის ეს გზა საკუთარი თავის ძიებაა, ზოგისთვის – ცხოვრებისეული გამოცდილების ნაწილი. მთავარია, თითოეულმა ურთიერთობამ ადამიანს რაღაც ასწავლოს და საბოლოოდ მეტი სიბრძნე და ცნობიერება მოუტანოს.
სხვა სიახლეები