კაცი გრძნობების გარეშე – ფსიქოტიპი, რომელსაც არასდროს არავინ უყვარდება

სიყვარული ადამიანური გამოცდილების ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი ემოციაა, თუმცა არსებობენ ადამიანები, რომლებიც თითქოსდა ვერასოდეს გრძნობენ მის ძლიერ გამოძახილს. ასეთ ფენომენს ფსიქოლოგიაში კონკრეტული ახსნა აქვს და მასთან დაკავშირებულია რამდენიმე მნიშვნელოვანი ფაქტორი:
ემოციური დისტანცირება
ასეთ კაცებს ახასიათებთ ემოციებისგან დაცულობა. ისინი ხშირად იზრდებიან გარემოში, სადაც გრძნობების გამოხატვა სირცხვილად ან სისუსტედ ითვლებოდა. შედეგად, მათში ყალიბდება შინაგანი მექანიზმი – „დისტანცირება“, რომელიც იცავს მათ უარყოფითი განცდებისგან, მაგრამ იმავდროულად უშლის ხელს სიყვარულის განცდაშიც.
ალექსითიმია – გრძნობების „ენაზე გადატანის“ უუნარობა
ფსიქოლოგიაში არსებობს ტერმინი „ალექსითიმია“, რომელიც ნიშნავს, რომ ადამიანს უჭირს საკუთარი გრძნობების ამოცნობა და გამოხატვა. ასეთ ადამიანებს არ ესმით, როდის სევდიანდებიან, როდის უხარიათ და მით უმეტეს – როდის არიან შეყვარებულები. გრძნობა მათში თითქოს ჩნდება, მაგრამ ვერ ხდება შეგნებული და განვითარებული.
ძლიერი რაციონალიზმი
ზოგი კაცი იმდენად რაციონალურად და ლოგიკურად უდგება ცხოვრებას, რომ ემოციებს თითქმის არ აძლევს ძალას. მათთვის მთავარი ფაქტებია, დაგეგმილი სტრატეგია, კონტროლი. სიყვარული კი ბუნებით ქაოსური, დაუგეგმავი და ხშირად ირაციონალურია – ამიტომ ასეთი ადამიანები თითქოს განზრახ „აჩერებენ“ მის შემოსვლას ცხოვრებაში.
წარსულის ტრავმები
ხშირად „გრძნობების გარეშე“ კაცის უკან დგას სერიოზული ფსიქოლოგიური ტკივილი – მიტოვება, ოჯახში სითბოს ნაკლებობა ან წარუმატებელი გამოცდილება. ტვინი ირჩევს თავდაცვით პოზიციას: „თუ არ შემიყვარდება, არ მეწყინება.“ შედეგად, მთელი ცხოვრება ემოციებისგან დაცულ გარსში გადის.
ნარცისული ან ანტისოციალური ნიშნები
ზოგჯერ ასეთი ადამიანები უფრო ღრმა პიროვნულ აშლილობებს უკავშირდებიან. ნარცისული ტიპი სხვას აღიქვამს მხოლოდ საკუთარი მნიშვნელობის გასამყარებლად, ხოლო ანტისოციალური პიროვნება საერთოდ ვერ განიცდის ემპათიას. ასეთ შემთხვევაში, სიყვარული უბრალოდ არ ჯდება მათ შინაგან სტრუქტურაში.
ასეთ კაცს შეიძლება ჰყავდეს პარტნიორი, მაგრამ მისი დამოკიდებულება პრაქტიკულობაზე იქნება აწყობილი და არა ემოციაზე. მას შეუძლია ზრუნვა, პასუხისმგებლობა, ყოველდღიური პარტნიორობა, მაგრამ არა ღრმა რომანტიკული მიჯაჭვულობა. კაცი, რომელსაც „არასდროს არავინ უყვარდება“, არ არის აუცილებლად „ცივი“ ან „ცუდი“ ადამიანი. ის შეიძლება იყოს პასუხისმგებლიანი, საიმედო და გულწრფელი. უბრალოდ მისი ფსიქოტიპი სიყვარულის განცდას სხვაგვარად ან საერთოდ ვერ უშვებს. ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით, ეს ხშირად არის დაცვის მექანიზმი, რომელიც ერთდროულად იცავს ადამიანს ტკივილისგან და აბრკოლებს სიღრმისეული სიახლოვისგან.

კომენტარები