ჩემი ცოლი საავადმყოფოში წევს. ასე რომ, ცოტა ხანს მე მომიწია დედობა.
სამუშაოს მერე მაღაზიაში შევიარე, საჭმელი ვიყიდე. წვრილშვილი ბაღიდან წამოვიყვანე. სახლში მივედი. კატას მივხედე, სკოლიდან მოსულ უფროს შვილს დავეხმარე გამოცვლაში, გაკვეთილების მომზადებაში.
საჭმელი მოვამზადე, ყველამ ჭამა. მერე მტვერსასრუტით ვირბინე კარგა ხანს. თუმცა სამ წუთში უმცროსი რომ ფხვიერი ნამცხვრით ხელში დავინახე შუა ოთახში გამოჭიმული და მის გარშემო – უამრავი ნამცეცი, კინაღამ შემომაკვდა… გადავიტანე.
ჭურჭელი დავრეცხე. წვრილშვილი დავაძინე. კატას ჩავახეთქე.
სარეცხი მანქანა ჩავრთე – დიდი გაჭირვებით, მაგრამ მაინც. ყველგან მივალაგ-მოვალაგე. არც ტელევიზორი ჩამირთავს, არც კომპიუტერი – ვინ მიმიშვა იქამდე. ასე რომ დიდხანს გაგრძელდეს, ალბათ თავისუფალ წუთებში სერიალების ყურებას და ტირილს დავიწყებ…
ღამის პირველი საათი იყო, რომ მივწექი. ვერც ხელებს ვგრძნობდი, ვერც ფეხებს… ჰო, ზურგიც მტკიოდა.
ხვალ ადრე უნდა ავდგე და ბავშვები სავარჯიშოდ გავიყვანო… უცებ, წარმოვიდგინე ასეთი სიტუაცია: კარს ხმაურით აღებს ბარიდან დაბრუნებული მთვრალი ცოლი. ლუდის ორი ბოთლი იღლიაში აქვს ამოჩრილი. რთავს ხმამაღლა ტელევიზორს, არახუნებს ქვაბებს საჭმლის ძიებაში. სვამს ლუდს, ეწევა სამზარეულოში, ცეცხლავს და ბუზღუნებს.
მერე შემოდის საძინებელში და ცდილობს, მთლად ალკოჰოლისა და სიგარეტის სუნში გახვეული, წამეჩალიჩოს… ნამდვილად მოვკლავდი!!!
წყარო: www.mshoblebi.ge