„შვედური ოჯახი“ ტრადიციული ქორწინებისგან განსხვავებული ურთიერთობის მოდელია, რომელიც სამ ან მეტ სრულწლოვან ადამიანს შორის ნებაყოფლობით თანაცხოვრებას გულისხმობს. ამ ფორმატში პარტნიორებს შორის არსებობს როგორც ემოციური, ისე სექსუალური ურთიერთობა და ის არ მოიაზრებს ფარულ კავშირებს ან ღალატს.
„შვედური ოჯახის“ მთავარი პრინციპი ურთიერთშეთანხმებაა — ყველა მონაწილე თავიდანვე ინფორმირებულია ურთიერთობის ფორმატზე და თანხმდება არამონოგამიურ ცხოვრებას.
როგორ მუშაობს ეს მოდელი:
• ოჯახი შედგება სამი ადამიანისგან, რომლებიც შეიძლება იყვნენ სხვადასხვა ან ერთნაირი სქესის
• პარტნიორები ხშირად ერთად ცხოვრობენ და იზიარებენ ყოფით პასუხისმგებლობებს
• ურთიერთობა ეფუძნება ღია კომუნიკაციას და შეთანხმებულ წესებს
• სექსუალური ცხოვრება რეგულირდება წინასწარ დადგენილი საზღვრებით
• ეჭვიანობა არ ითვლება ტაბუდადებულ გრძნობად და განიხილება დიალოგის გზით
ფსიქოლოგების შეფასებით, ასეთი ურთიერთობები განსაკუთრებულ ემოციურ პასუხისმგებლობასა და მაღალი დონის კომუნიკაციას მოითხოვს, რადგან მონაწილეებმა უნდა შეძლონ საკუთარი სურვილებისა და საზღვრების მკაფიოდ გამოხატვა.
რატომ ეწოდება მას „შვედური ოჯახი“
აღსანიშნავია, რომ ტერმინი „შვედური ოჯახი“ უფრო სტერეოტიპული სახელწოდებაა და არა შვედეთში ჩამოყალიბებული ოფიციალური ტრადიცია. სახელწოდება გავრცელდა იმ ფონზე, რომ შვედეთი და სკანდინავიური ქვეყნები ხშირად ასოცირდება პირადი თავისუფლების, სექსუალური თვითგამოხატვისა და არატრადიციული ცხოვრების წესის მიმართ ტოლერანტულ დამოკიდებულებასთან.
რეალურად, მსგავსი ურთიერთობის მოდელები გვხვდება არა მხოლოდ შვედეთში, არამედ ევროპის და ჩრდილოეთ ამერიკის არაერთ ქვეყანაში.
საზოგადოების დამოკიდებულება
მიუხედავად იმისა, რომ „შვედური ოჯახი“ ბევრ საზოგადოებაში კვლავ ტაბუდადებულ თემად რჩება, თანამედროვე დასავლურ ქვეყნებში ის სულ უფრო ხშირად განიხილება როგორც პირადი არჩევანის ერთ-ერთი ფორმა და არა სოციალური ნორმის დარღვევა.