საახალწლო სუფრა საქართველოში ტრადიციულად სიუხვეს, ოჯახურ ერთობასა და კეთილდღეობის სურვილს უკავშირდება. მიუხედავად იმისა, რომ მომავალი წელი ჩინური კალენდრით ცხენის წელია და ენერგიას, მოძრაობასა და შრომისმოყვარეობას სიმბოლურად გამოხატავს, ეს არ ნიშნავს, რომ ქართულმა სუფრამ ტრადიციები უნდა დათმოს. პირიქით, სპეციალისტების თქმით, წელს განსაკუთრებით მისაღებია ისეთი კერძები, რომლებიც სიუხვესთან ერთად ზომიერებასაც უსვამს ხაზს.
ქართულ ოჯახებში საახალწლოდ კვლავ წამყვან პოზიციას ინარჩუნებს საცივი, რომელიც კეთილდღეობისა და ოჯახის სიმტკიცის სიმბოლოდ ითვლება. სუფრაზე ხშირად გვხვდება ღუმელში შემზადებული ან შემწვარი ქათამი და ინდაური, ხაჭაპური — იმერული თუ მეგრული, ასევე ხორციანი კერძები ზომიერად: მწვადი, ხაშლამა ან ჩაქაფული. საახალწლო მენიუს განუყოფელ ნაწილად რჩება ხინკალიც, როგორც სუფრის გამამხნევებელი და ტრადიციული ელემენტი.
ცხენის წლის კონტექსტში ყურადღება მახვილდება ცომეულსა და მარცვლეულზეც — პური, ღომი, ელარჯი და სხვადასხვა ღვეზელი ნაყოფიერებისა და წარმატების სიმბოლოდ მიიჩნევა. ტკბილეულის გარეშე კი საახალწლო სუფრა საქართველოში წარმოუდგენელია: გოზინაყი, ჩურჩხელა და ჩირი ტკბილი წლის მოლოდინს გამოხატავს და ოჯახის კეთილდღეობას უკავშირდება.
ამასთან, ასტროლოგები და ტრადიციების მცოდნეები გვირჩევენ, რომ სუფრაზე სიუხვე გონივრულად უნდა იყოს განაწილებული — ზედმეტად მძიმე და ცხიმიანი კერძებისგან თავის შეკავება, ცხელი და ცივი კერძების დაბალანსება და ალკოჰოლის ზომიერად მიღება წელს განსაკუთრებით რეკომენდებულია. მათი შეფასებით, ცხენის წელი არ გვთხოვს ქართული სუფრის შეცვლას, თუმცა გვირჩევს ჰარმონიას, ზომიერებასა და გააზრებულ არჩევანს, რაც ახალი წლის ენერგიასა და განწყობას კიდევ უფრო გააძლიერებს.