“ომი გინ­და?! არ მინ­და, სა­ერ­თოდ არ მინ­და” – ნანკა კალატოზიშვილი აფხაზეთის ომში გარდაცვლილ მამასა და მიმდინარე მოვლენებზე საუბრობს

“იმ დღეს, როდესაც მამაჩემი აფხაზეთის ომიდან ჩამოასვენეს, დედა საავადმყოფოდან მოდიოდა, პირველი შვილიშვილი შეეძინა” – მსახიობმა ნანკა კალატოზიშვილმა  შვილზე, გმირულად დაღუპულ მამასა და სამოქალაქო პროტესტზე გადაცემა “სთორი”  ისაუბრა.
“მას შემ­დეგ, რაც შვი­ლი გა­მიჩ­ნდა, სამ­ყა­როს მი­მართ უფრო მეტი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ვიგ­რძე­ნი და გან­სა­კუთ­რე­ბით, შვი­ლის მი­მართ. ალ­ბათ, ამი­ტო­მაც ვლა­პა­რა­კობ ბევ­რს რა­ღა­ცე­ებ­ზე და ვაპ­რო­ტეს­ტებ. მა­ნამ­დეც არ ვი­ყა­ვი ჩუ­მად, თუ რამე არ მომ­წონ­და, მაგ­რამ ბავ­შვის მერე გა­ას­მა­გე­ბუ­ლად და­მე­წყო. მივ­ხვდი, რომ ჩემი ბავ­შვის მო­მა­ვა­ლი და ზო­გა­დად ახა­ლი თა­ო­ბის მო­მა­ვა­ლი, წყდე­ბა და სი­ჩუ­მე და­ნა­შა­უ­ლია! ეს რომ არ გა­ვა­კე­თო, მერე დანი მოტ­რი­ალ­დე­ბა მე­ტყვის – რას აკე­თებ­დი, არ შე­გა­წუ­ხა ამან?!

ზო­გა­დად, კო­მენ­ტა­რე­ბით დი­დად არ ვინ­ტე­რეს­დე­ბი. მივ­ხვდი, რომ არ ვარ ექი­მი. ასე რომ იყოს, დი­აგ­ნო­ზის­თვის, კვლე­ვის­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო იქ­ნე­ბო­და, რა დო­ნის სი­გი­ჟეს­თან გვაქვს საქ­მე, როცა ადა­მი­ა­ნე­ბი ასე გლან­ძღა­ვენ. მაგ­რამ სჯობს, ასე და­ი­ცა­ლონ ვირ­ტუ­ა­ლურ სივ­რცე­ში და გა­რეთ ნაკ­ლე­ბი ზი­ზღით გა­მო­ვიდ­ნენ. მგო­ნია, რომ მე მათ ვეხ­მა­რე­ბი. რო­დე­საც შენი შვი­ლი გა­იზ­რდე­ბა და გკი­თხავს, რას აკე­თებ­დი და “ვტრო­ლა­ობ­დიო” რომ ეტყვი, ძა­ლი­ან უხერ­ხუ­ლია ამით რომ ხარ და­კა­ვე­ბუ­ლი და მეტი საქ­მე რომ არ გაქვს. არ­ცერ­თი ეს ადა­მი­ა­ნი მე არ მიც­ნობს, სა­ო­ცა­რი ცი­ლის­წა­მე­ბე­ბია, ისეთ რა­მე­ებს მაბ­რა­ლე­ბენ, ასე რომ მე­ცხოვ­რა, ალ­ბათ, ახლა ცო­ცხა­ლი არ ვიქ­ნე­ბო­დი”.
მსახიობმა ასევე მამის შესახებ ისაუბრა რომელიც აფხაზეთის ომში დაეღუპა.
“ვერ ვყვე­ბი ამ თე­მა­ზე, ვფუჭ­დე­ბი… 30 წელი გა­ვი­და და ვერ ვხვდე­ბი, როცა მე­უბ­ნე­ბი­ან ომი გინ­დაო. ყვე­ლა­ზე ნაკ­ლე­ბად მე მინ­და ომი, რად­გან ძა­ლი­ან კარ­გად ვიცი ეს რა ტკი­ვი­ლია. სა­ში­ნე­ლე­ბა მო­ლო­დი­ნის რე­ჟი­მი… როცა აცი­ლებ, რო­გორ ბრუნ­დე­ბა… მამა ჩემ­ზე პა­ტა­რა იყო რომ გარ­და­იც­ვა­ლა. ძა­ლი­ან კარ­გი ადა­მი­ა­ნი იყო, პა­ცი­ფის­ტი და სუ­ლაც არ უნ­დო­და, ვინ­მე მო­ეკ­ლა. ძა­ლი­ან მე­გობ­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვქონ­და, მერე კარ­გა ხანი მისი ფეხ­საც­მე­ლე­ბით დავ­დი­ო­დი… მამა რომ ჩა­მო­ას­ვე­ნეს, მო­მი­ტა­ნეს ტყვია: აი, ასე­თი თითო ტყვია გვქონ­და ყვე­ლას, ტყვედ რომ არ ჩავ­ვარ­დნი­ლი­ყა­ვით და თავი მოგ­ვეკ­ლაო. მერე მივ­ხვდი, სა­ში­ნე­ლე­ბას ვა­კე­თებ­დი რომ ვი­ნა­ხავ­დი და ის ტყვია გა­და­ვაგ­დე.
თა­ვი­სუფ­ლე­ბას აქვს ფასი და 9 აპ­რი­ლი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი ამას სის­ხლით იხ­დი­ან. ვი­ცით რამ­დე­ნი დევ­ნი­ლი გვყავს, რა გზა გა­მო­ი­ა­რა სა­ქარ­თვე­ლოსმ 70 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში და არა­ვინ ფიქ­რობს იმა­ზე, სად ვიქ­ნე­ბით ხვალ. რი­თაც ჩვენ ვა­მა­ყობ­დით, სამ­წუ­ხა­როდ დღეს აღარ გვაქვს. ტყვე­ო­ბა­ში შე­იძ­ლე­ბა იცხოვ­რო, მაგ­რამ თავ­მოყ­ვა­რე­ო­ბა არ უნდა გქონ­დეს შე­ლა­ხუ­ლი.
37 წლის იყო დედა რომ დაქვრივ­და, დარ­ჩა სრუ­ლი­ად მარ­ტო სამი ბავ­შვით. მას ყვე­ლა­ზე ბედ­ნი­ე­რი და უბე­დუ­რი დღე ერთ დღეს ჰქონ­და. იმ დღეს, რო­დე­საც მა­მა­ჩე­მი ჩა­მო­ას­ვე­ნეს, ის მო­დი­ო­და სამ­შო­ბი­ა­რო­დან, ჩემს დას შვი­ლი გა­უჩ­ნდა, დე­დას პირ­ვე­ლი შვი­ლიშ­ვი­ლი შე­ე­ძი­ნა. მახ­სოვს, მა­გი­დის ქვეშ შევ­ძვე­რი, რად­გან არ მინ­დო­და მისი რე­აქ­ცია მე­ნა­ხა. ვერ ვყვე­ბი… ომი გინ­და?! არ მინ­და, სა­ერ­თოდ არ მინ­და, მაგ­რამ არც ის მინ­და ზურ­გი შე­ვაქ­ციო ვინ­მეს და ლაჩ­რუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბა მქონ­დეს, არ მინ­და ვიყო მო­ღა­ლა­ტე”. – ამბობს მსახიობი.

კომენტარები