1909 წ – სელმა ლაგერლეფი – შვედეთი/ პროზა – კეთილშობილი იდეალიზმის, ცოცხალი წარმოსახვისა და სულიერი აღქმისათვის;
1926 წ – გრაცია დელედა – იტალია – მისი იდეალისტურად შთაგონებული წიგნებისათვის, სადაც პლასტიკური სიზუსტით აღიბეჭდა მის კუნძულზე მიმდინარე ცხოვრება და კიდევ იმ ღრმა თანაგრძნობისათვის, რომლითაც ის ადამიანთა პრობლემებს წყვეტდა;
1928 წ – ნორვეგია – უპირველეს ყოვლისა შუა საუკუნეების ჩრდილოეთის ცხოვრების კოლორიტული აღწერისათვის;
1938 წ – პერლ ბაკი – აშშ – ჩინეთში გლეხის ცხოვრების მდიდარი და ჭეშმარიტად ეპიკური აღწერილობებისა და ბიოგრაფიული შედევრებისათვის;
1945 – გაბრიელა მისტრალი – ჩილე- ლირიკული პოეზიისათვის, რომელიც შთაგონებული ძლიერი ემოციებით, თავისი სახელი გახადა სიმბოლო ლათინური ამერიკის ისეალისტური მისწრაფებებისა;
1966 წ – ნელი ზაქსი – შვედეთი – გამორჩეულად ლირიკული და დრამატული ნამუშევრები, რომლებიც ახდენენ ისრაელის ბედის ინტერპრეტაციას;
1991 წ – ნადინ გორდიმერი – სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა – მისი ბრწყინვალე ეპიკური წერილებისათვის რომელსაც, ნობელის სიტყვით, დიდი სარგებელი მოაქვს კაცობრიობისათვის;
1933 წ – ტონი მორისონი – აშშ – მას, ვინც რომანებში შორსმხედველობითა და პოეტურობით გამოირჩევა და ამერიკული რეალობის უმნიშვნელოვანეს ასპექტებს აცოცხლებს;
1996 წ – ვისლავა შიმბორსკა – პოლონეთი – იმ პოეზიისათვის, რომელიც ისტორიულ და ბიოლოგიურ კონტექსტს ირონიული სიზუსტით აძლევს საშუალებას გამოვიდეს სინათლეზე ადამიანური რეალობის ფრაგმენტებში;
2004 წ – ელფრიდა ელინეკი – ავსტრია – მისი გმირებისა და ანტიგმირების, რომანებში იქნება თუ პიესებში, იმ მუსიკალობისათვის, რომელიც განსაკუთრებული ლინგვისტური დარტყმით ახდენს ზეგავლენას საზოგადოებრივ კლიშეებზე და ხელისუფლებისადმი მათ მორჩილებაზე;
2007 წ – დორის ლესინგი – დიდი ბრიტანეთი – ქალური გამოცდილების ეპოსის“ შექმნისთვის;
2009 წ – ჰერტა მიულერი – გერმანია, რუმინეთი – მას, ვინც პოეზიაში თავისი კონცენტრირებულობით და პროზაში სიწრფელით, დაჩაგრულთა პეიზაჟებს ქმნის;
2013 წ – ელის მანრო – კანადა – თანამედროვე მოთხრობის ოსტატი;
2015 წ – სვეტლანა ალექსიევიჩი – ბელორუსია – პოლიფონიური პროზისთვის, რომელიც ჩვენი დროის ტანჯვისა და ჰეროიზმის ძეგლია.