“არ ვართ ხელწამოსაკრავები გურულები” – უკმაყოფილო გურულის მიმართვა ჩცდ-ს გადამღებ ჯგუფს

 ​ ​სოციალურ ქსელში სერიალ “ჩემი ცოლის დაქალების” გადამღებ ჯგუფს ერთ-ერთმა მომხმარებელმა, თამუნა მახარაძემ სპეციალური მიმართვა მიუძღვნა. მომხმარებელი გურიისა და გურულების არასწორი წარმოჩენის გამო, უკმაყოფილებას გამოთქვამს. “მოგმართავთ სერიალ “ჩემი ცოლის დაქალების” გადამღებ ჯგუფს და სცენარისტებს: ჯერ ერთი, საერთოდ არ ვუყურებ მაგ სერიალს, მეორეც ის, რომ მე, როგორც სოფელ ლიხაურის ერთ-ერთი მცხოვრები, ძალიან მეწყინა რომ ასე გაპარტახებულად წარმოაჩინეთ ჩვენი სოფელი. მართალია, გურიაში დიდი გაჭირვება და სიღარიბეა, მაგრამ არც მთლად მასეა საქმე, როგორც მაგ ფილმში გადაიღეთ და აჩვენეთ. ჭირის და ლხინის სუფრა არ გვეშლება გურულებს, მით უმეტეს, მიცვალებულის პატივისცემა განსაკუთრებულადაა ჩვენში, მარტო მჭადი და ლობიო რომ აჩვენეთ, ვითომ და, სადილად ჩათვალეთ, რა შეიქნა ის 1 კილო ყველი ასეთი სალაპარაკო, მთელი 2 სერია ყველი არ ჰქონიათო, რომ გაიძახდით?! კარგი, ბატონო, ყველი (ვერ დავიჯერებ მაგას მაგრამ) ვთქვათ და, არ იყო, აღარც მწვანილი იყო არავის ბოსტანში და აღარც ერთი თეფში მჟავე იშოვებოდა რომ დაგედოთ სუფრაზე და გადაგეღოთ ლამაზად? რავიცი, სცენარში ისე გაქვთ დაწერილი, თუკი ვინმე გაბედნიერდა ყველა მაგ ცხონებულ ქალთან ჩამოსულა და დავიჯერო, ახლა ყველას პატივისმცემელმა “ტატიანამ”, მთელს სოფელს მისი ვალი ჰქონია, მჭადით და ლობიოთი ხვდებოდა სტუმრებს და ისიც ახალდაქორწინებულებს?! თქვენ ვერ მიხვდით რა დაგედოთ და როგორ გეჩვენებინათ გურული სუფრა, თორემ, დარწმუნებული ვარ ცხონებულ “ტატიანას” ყველიც ექნებოდა და გემრიელ ხაჭაპურსაც გამოაცხობდა. და კიდევ ერთი კი მაინტერესებს, რომელ დიასახლისს აქვს ქვიჯა (ფილთაქვა) გატეხილი, ეს რა მოსატანი იყო სერიალში ვერ გამიგია. ამდენი წელია მაქ ვცხოვრობ და ჯერ არ მსმენია რომელიმე დიასახლისს ,,ფილთაქვა” გაეტეხოს არამც თუ მეზობლის საკუთარიც კი, ვერ დავიჯერებ, რომ იმ უბანში, სადაც ეს ფილმი გადაიღეთ, მასე მშრალად ისტუმრებდნენ მიცვალებულს, მე ვცხოვრობ მაგ უბანთან ძალიან ახლოს და რომ ვიცი, იმიტომაც ვწერ ყოველივე ამას. ძალიან მიკვირს და ნაწყენი ვარ, რომ ასე სამასხარაოდ და ასე გაღატაკებულად წარმოაჩინეთ დიდი ექვთიმე ღვთისკაცის ( თაყაიშვილის) მშობლიური სოფელი. სულ რამდენიმე ხნის წინ გადაიღეს ლიხაურში ფილმი ,ექვთიმე თაყაიშვილზე, ყოველივე ამის შემდეგ, როგორ იფიქრეთ, რომ ასე დაჩაჩანაკებულად და ასე სამასხარაოდ აგეგდოთ სოფელი, უბანი, ხალხი, იმ კუთხის სამეზობლო და ვითომდა გურული ,,სატირელის” სუფრა?! არ ვართ მთლად მასე წასული ხელიდან გურულები და მით უმეტეს, ლიხაურლები! მართალია ბევრი მომენტი რეალური და ყოველდღიური ცხოვრებისეული ეპიზოდებიც არის სერიალში, ზოგიერთი რამ მომეწონა და კიდეც ვიმხიარულე, მაგრამ რამაც გული დამწყვიტა და რაც მეწყინა, რომ არ მომეწერა ვერ მოვითმინე. დიდ ბოდიშს გიხდით ასეთი მწარე სიმართლისთვის. ჭირისა და ლხინის სუფრა საქართველოს არცერთ კუთხეში არ ეშლებათ და ყველა კუთხემ უაღრესად კარგად იცის სტუმარ-მასპინძლობა და პურ-მარილი, მაგრამ ასე ხელწამოსაკრავი ნამდვილად არ ვართ არც გურულები, არც გურული ადათ-წესები, არც ჩვენებური სუფრა და პურ-მარილი და არც გურია, სხვათა შორის. (იმ ატალახებულ ეზოში ერთი ტომარა ნახერხა დაგეყარათ მადლი იყო) “, – წერს თამუნა მახარაძე სოცქსელში

კომენტარები